Stereolithography
Stereolitografia
Metoda ta bazuje na procesie fotopolimeryzacji. Polega on na utwardzeniu materiału w postaci ciekłej bądź półciekłej. W obecności fotoinicjatora, który rozpada się pod wpływem światła UV lub widzialnego, zachodzi polimeryzacja.
Płynna żywica znajduje się w zbiorniku urządzenia. Na początku procesu platforma znajduje się na samej górze, aby obniżać się w jego trakcie o grubość warstwy. Zadaniem zgarniacza jest naniesienie warstwy cieczy na obszar roboczy, wyrównanie jej i usunięcie pęcherzyków powietrza. Każda powłoka jest utwierdzana laserowo- skanowane są tylko obszary, które zawierają się w obszarze modelu dla danej warstwy. Na początku utwardzany jest jej kontur, jako druga powstaje ażurowa struktura wewnętrzna, która na samym końcu zostaje wypełniona. Światło lasera musi sięgać aż do poprzedniej powierzchni w celu zestalenia jej z obecną. Cykl ruchów zgarniacza i pracy wiązki lasera powtarza się aż do uzyskania żądanego obiektu. Na samym końcu stolik z obiektem wysuwany jest ze zbiornika. Po wyjęciu ze zbiornika model musi zostać poddany wykończeniu. Składa się na nie usunięcie konstrukcji podpierających; wyczyszczenie modelu w acetonie albo izopropanolu, mające na celu pozbycie się powierzchniowo zalegających cząstek żywicy; a także całościowe naświetlanie światłem UV, aby zestalić przedmiot całościowo, czy też suszenie.